öyle çok ki bugün yazasım seni
ellerini, gözlerini, gök’yüzünü ve Deniz’i
maviden bir adım öte belki
ve belki de hep maviye t’uzak …




bugün öyle çok ki göresim seni
“kör parmağım gözüme”
görmesem de severim ki ben seni…




“dilimi eşek arısı soktu” bugün
dünümü bıraktım kalburüstü bir kabusta
en çok kendime düşman
sana dost oldum bu oyunda…




bir sevmek kaç günaha bedeldir?
bilemedi çocuk yüreğim
sevdikçe yenildi
yenildikçe tükendi
hani ırak dağların meltem esintisi gibi
yalayıp geçti şımarık bir rüzgar
saçlarımın küskün buklelerini…




sonra çıkınımda bir yığın tortu
ve parmaklarımda derin tırnak izleri
savruldum çıkmaz yollara
yoğruldum yalnızlığımla
yoruldum yokluğunla…




bugün öyle çok ki kendimden gidesim sana
adresin kayıp diye üzülürken
bir baktım ki
sen bendeymişsin aslında
maviden bir adım öte
ve belki de t’uzak maviye…












12:00/30.05.2014/Sev_tap