Güven parkın her kumrusu ’sen’ oluyorsun
ve karanfil pasajında gümüşe kesiyor aşk.
Dikmen Vadisinde yakalıyorum gözlerinin aksini
........................................korkuyorum.
Cebecide
eski bir pastanede
oturduğun sandalye oluyorum.
Sakarya’da
bir türkü bar önünde
unutulmuş bir mendil gibi kalıyorum.
Atakule’nin yüksekliğinde geziniyor ellerin.
Botanik Parkında endemik bir bitki oluyorum.
Hoşdere Caddesinde ökse otuyum şimdi
Fotosentez tekelinde boy veriyorum.
Cebimde ürkekleşiyor Ulus Meydanı
anagram oyunlar kuruyorum.
Batıkent’in batık gemisi
Sincan’ın sinmişi oluyorum.
Kızılay’ın her ihtimale açık bulvarlarındayım.
.........................................boğuluyorum.
Mithatpaşa işkembecisinin önündeyim
.........................................acıkıyorum.
Kuşlar pisliyor üzerime
.........................................aldırmıyorum.
Kayıyor ayağımın altından sokaklar.
Sana savruluyorum.
Mecliste çözülemiyor hiçbir sevda meselesi
Bakanlıklar aşka bakmıyor
..............................................öğreniyorum.
Sıhhiye’nin sıhhi rahatlığı içinde
kıymık batarcasına içime
..............................................seviyorum.
Hem bu şehri
hem de seni.


Macide ÖZCAN