Elveda beyitler elveda şiir
Hüznümü gönlüme atıp giderim
Yazdım üç beş satır hayata dair
Alan varsa pula satıp giderim.

Ummandan katreyi gönüle döktüm
Emek verip nice manalar söktüm
Bazan ince bir dal bazan de köktüm
Hepsini önüme katıp giderim.

Hüzün ise eğer ömrümün harcı
Her biri gönlümde bıraktı acı
Olmadı ki şiir bunun ilacı
Yılların yasını tutup giderim.

Bu şiirim olur belki bir veda
Elveda ey dostlar artık elvada
Cümleniz ısmarlar Hakk’a bu gedâ
Sırdan bir tabuta yatıp giderim.

Her bir satır olsun veda namesi
İnleyen yüreğin son çığlık sesi
Ensemde soğukça ölüm nefesi
Bir kadeh ağuysa yutup giderim.

Kaderden çekilmiş bir kara perde
Ezelden düşmüşüm meğerse derde
Hakkım helal olsun her bir ferde
Sönünce güneşim batıp giderim.

Gözyaşı mürekkep gönülse kitap
Şiirim işkence , beyitim azap
Ruhuma binlerce doldu ıztırap
Kalemi kağıda çatıp giderim.