0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
965
Okunma
Sakin bir sabah rüzgârı,
Yüzüme gülen,
Yine bir umut.
Sonra fısıldardı,
Yeniden, yeniden ve yeniden,
Benle konuşurcasına.
Bulutlar kaplardı gökyüzünü,
Yüzüme dönen,
Yine bir durgunluk.
Sonra hıçkırırdı,
Yeniden, yeniden ve yeniden,
Sitemkârcasına.
Gece olurdu sonra,
Yüzüme küsen,
Yine bir öfke.
Sonra bağırırdı,
Yeniden, yeniden ve yeniden,
Bugünü yaşamamışçasına.
(Günlerini Boşa Harcama, Asla Onsuz Kalma)
Yazan : Sırrı Can KARADENİZ
5.0
100% (1)
