Bakmayın tenimin siyah olduğuna
Korkmayın kapkara yüzümden
Bende yaratanın yarattığı insanım
Dipsiz kuyulardır mekânım…

Bak!
Gözlerim nasılda ışıl ışıl
Dipsiz kuyuları aydınlatır.
Sol yanım hep yarım
Tamamlayamaz ki beni öteki yarım…

Aşk…
Sevda…
Sevmek kim ben kim?
Yusuf değilim ki Züleyha aşkına
Dipsiz kuyularda hasret çeksem
Mecnun değilim ki
Leyla aşkına çöller aşsam…
Ferhat mıyım Şirin uğruna dağlar delsem?
Ben sevmeye hasret
Kapkara yüzlü bir insanım…

Tenim kara urbam isli pisli olsa da
Gözlerimde masmavi ışık
Yarınlarımda umut var
Nefesim karbon monoksit kokar
Öpemem sevdiğimi dudaklarından
Alnımdan akan ter
Ten kokum olur saramam yârimi

Ben…
Dipsiz kuyularda ışığa hasret
Anaya hasret
Babaya hasret
Çocuklara özlem
Yar’a dokunmak mı? Dokunacak zamanım yok ki!
Bakmayın öyle yüzüme
Alnımda ki kara değil, isdir is!

Mustafa KARAAHMETOĞLU
15.05.2014

Şiirime sesİ ile destek veren Mehmet Fikret Ünalan ağabeyime teşekkür ederim.