Zaman pervasızca sırıtırken
İnsanların keşmekeşliğine,
bir yüz doğruldu
tükürürcesine arsızlığına,
Elleri cebinde
tartısı yüreğinde,
Küçük bir kızdı bu

Ağzıyla susar
Gözleriyle konuşurdu.
Yüreğiyle ağlar
Yürekleri ağlatır
Ama hiç gülmezdi.

Onunla hayeller sonsuzdu
Kavgalar onunla anlamlıydı
Hele bir güle bilse........
ve namus onda kokardı.

Hey gidi cebini sevdiğim insanoğlu
Cennet bu kızdı
Cehennemde sizler
Size vurulacakken zincirler

Zavallı küçük kızı boğazlar
Bir küçük kız
Yüreği tartısında
Yaşamayı özler


1992/ANKARA