kaleminiz daim olsun selamlarımla...

Yüreğine sağlık dost..Kutlarım..
Geçekten güzel bir şiir okudum..

Üstadım,
Gök kubbe çökmedikçe
Yer kaynamadıkça
Ne töremiz
Ne ilimiz
Zerre eksilmeyecek
Eken,
Ne ektiyse
Misliyle bulacak
Güneşler bir gün Kızıl Elma'ya dönecek

Asil yüreğinizi kutluyor
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Sağlıcakla kalınız

Kurşunlarla deldiler gökyüzünü,
Günün herhangi bir vaktinde
Kalleşçe…
Adres sormadı kurşun,
Tetiğe basan eller acımasız…?

Ufuklar kanayan yürek,
Yürekler paramparça.
Göklerin gözyaşlarıdır
Hüzünlü bulutlardan toprağa düşen…

Dağlar gazidir ezelinden,
Tanığıdır mertliğin de ihanetinde!
Dimdik tutar başını
Dosta düşmana karşı…
Dorukları karlı dumanlı dağlar,
Hem göklere yakın,
Hem de Allah’a…

Gökyüzünde kurşun yarası,
Bulutlar hüzünlü.
Sinsi ve kalleştir
Kaleşnikof kurşunu!
Uykusunda vurmuştur
Kundaktaki bebeleri…
Ve pusuda yakalamıştır
Nice kınalı kuzuları

Bir yandan kanarken gökyüzü,
Bir yandan kararmakta Güneş!
İki ileri bir geri adımlarla
Yol alırken gölge,
Ulaşmak üzere karanlığın ufkuna,
Sen, ben, biz
Farkına varmadan…
Sen, ben, biz …
Sen, ben…
Sen…


Hocam.Asil yüreğinizi kutluyorum.Ellerinizden öpüyorıum.
Herkez ettiğini çekecek.Hiç bir masumun ahı yerde kalmaz.Bu şiirden sonra.
Tebrik ediyorum.
Sağolun

tebrikler

değerli büyüğüm, kaleminize yüreğinize sağlık...
ne güzel bir anlatımdır bu böyle...
sonunda vurguladığınız tek tek eksilmeler, geldi yüreğime öyle bir dokundu, öyle bir acı çektirdi ki anlatamam.
kurşunlar teker teker sıkılıp, gök yüzü ağlatılırken. bu yağmurların ıslattığı bedenler teker teker toprağa düşmekte...
gökkubbe şahit olanlara!
gün gelir bu kubbe de dökecektir içini, zalimlere yağıp atacaktır kinini ve tüm birikmiş sitemini...