Elim gitmiyor kaleme sayfamda kara
Bir kurdele duruyor,aslı kömür karası
Yaprak gibi döküldüm,içimde vahlar kaynar!
Toprak paylaştı acımı, dedi:"ekmek parası"

Bu yara,yürekleri sızlatan,acı bir yara
Bir haber yayıldı,kömürden beter kara
Ayakla baret arasında kaldığın dünya
Az önce buradaydı der; sanki bir rüya

Allah’ım elim kaleme gitmiyor sayfam karalı
Sanki dengem değişti savruldum sağa sola
Ağıtlar kara bulut oldu,türküler yürek yaralı
Rabbim rahmetini lütfeyle,gitsin bu kara bela

Yüreğimize yangın düştü evimize ocağımıza
Bir ekmek parası işte, insanca yaşamak
Bu acı hepimizin ama varsa bir sorun,zafiyet
Sorumlusu da insandır,düşünülmemeli maliyet!

Çok şey var yüreğimizde söylenmedik hapis
Yine de acımıza şükrederek,içimize atacağız
Kimse istismara yeltenmesin, kolaycılık nefis
Bin kere sitem etsek de yüz yüze bakacağız

Bu acının tarifi yokmuş! Yapılmaz oğul
Onu en derinlerde yaşayan hisseder
Bir acı ki; yüreğimizde,hissettik çoğul
Rabbim,ezelde takdir buyurmuş,İlahi kader

Bir can var bir bedende sürdürülen ömür
Tüm canları yasa boğdu bir parça kömür
Altından daha değerli, toprağa düşen o ter,
Ama bir kıvılcım alıp götürür,ahir ömür biter

Ey tatlı hayal ey güzel ölüm
Bizimlesin her anımızda varlığımızın gerçeği
Biz O’ndan geldik yine döndürüleceğiz O’na
Biz inanan kalpleriz, biliriz bu gerçeği

İnsanlarda devletlerde sarsılır bazan
Ölüm gölge misali hep kendisini izler
Yüreklere ateş düştü kaynayan kazan
Acımız yüreğimizde saklı özünde gizler

Biz emeği kutsal biliriz alın terin helal lokma
Kömürden kara kalpliler var, seni istismar eder
Kanına ekmek katanlara, asla dönüp bakma
Bizi yaratan Yüce Rabbim, herkese yeter

Bugün cuma bugün dua gönülden dostlar
Gün birlik zamanı dua zamanı
Başka Somalar yaşanmasın dinsin acılar
Gün kardeşlik zamanı dirlik zamanı
Yusuf Erdoğan