Şiirlerim yas tutuyor
Kelimelerim ölüm kokuyor sen gibi
Sen de benim gibi yan soma

Uyan kuzum gece lekelim
Bir avuç kömüre kurbanım uyan
Dedi yüreği kömürleşmiş bir ana

Tüm kalemler yas tutuyor bu gün
Ecel kokulu meltem yakıyor duman duman
Uyan kuzum gece lekelim uyan

Ahh yoksuluk kömür isli kaderim gibi siyah
Siyah somada ölen canlar kadar kara
Alnımda namusum melekler kadar masum soma

Öldüm her öyküde binlerce kez
Her öyküde ölüm bir avuç kömüre eş
Kara melekle ölüm kol kola somada kardeş

Ölüm meleği somada kara kefen biçti
Katre_i matem hırkasını giydi ruhlar
Sustu tüm türküler ağıt içti somada

mahmudiye düzkaya

Paylaş:

17 Beğeni

+9 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (17)

5.0

100% (17)

Her öyküde ölüm bir avuç kömüre eş kara melekle ölüm kol kola somada kardeş Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Her öyküde ölüm bir avuç kömüre eş kara melekle ölüm kol kola somada kardeş şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Her öyküde ölüm bir avuç kömüre eş Kara melekle ölüm kol kola somada kardeş şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Süleyman ÇALIŞICI, @bedobey-2767

15.5.2014 17:42:52

5 puan verdi

Yüreğine sağlık... Millet olarak başımız sağolsun

ASIKLUZUMSUZ, @asikluzumsuz

15.5.2014 16:11:34

Allah ölenlere rahmet, yaralılara acil şifalar
Yakınlarına ve billetimize sabır ihsan eylesin
Dualarımız onlarla
Ömrüne bereket
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın

MAKSUT TURAN, @maksutturan

15.5.2014 03:58:28

5 puan verdi

Gün, başsağlığı günü gibiyse de aslında hiç kendimize soruyor muyuz? Günün hesap günü olması gerektiğini... Bu kadar emekçinin öldürülmesinin bir hesabı olmalı. Bu sorumsuzluğun bir hesabı olmalı. Bir partinin bedava kömürleri Soma'dan alıp dağıttığını düşünürsek, ne uğruna bu ölüm oldu. Bu denetimsizlik bize, "Nerde bu devlet?" sorusunu sordurmuyor mu? Garip gureba ölünce mi aklımıza geliyor tüm bu sorular... İnsanlar mecliste önerge veriyorlar. Yalvarıyorlar. Ancak çoğunluk, bu önergeyi dikkate bile almıyor. Hatta önerge sırasında sırtlarını konuşmacıya dönüp, aralarında dedikodu yapıyorlar... Bu küstahlığın bir hesabı olmalı... Birileri bu hesabı sormak için çabalıyor olmalı... Artık, böyle kasti ölümlerin ardından başsağlığı dilemek zoruma gidiyor... Böyle kasti bir ölümün ardından sadece "Allah rahmet eylesin" demek beni boğuyor. Hakkın, bu rahmeti ben söylemesem de vereceğinden eminim. O halde sadece bir "Allah rahmet eylesin" demek ne işe yarar ki. Ben insan mıyım diye kendimi ve bu memleketin insanlarını sorgulamak zorunda kalıyorum... Sorularım yetersiz kalıyor. Çünkü cevap belli. Ama, yapılması gerekeni ülkemin insanları yapmıyorlar. Haksızı, zalimi, dışlayanı, yoksayanı, umursamayanı, katili, sorumsuzu, pişkinliği görmüyorlar, görmek istemiyorlar, inandıklarının arkasından gitmeyi tercih ediyorlar, ama doğrunun peşinden gitmek gerektiğini düşünmüyorlar... Niye...