Çocukken hastalanırdım hep gece yarıları
Kan ter içinde uyanırdım uykudan
Hatırladığım hayal meyal düşler olurdu
Ellerim tutmaz gözlerim görmez olurdu kimi an
Boğazımda düğüm düğüm olurdu birşey
Yemek yiyemez su içemezdim
Yediğim yemeklerin ne tadı vardı ne tuzu zaten
Hep uyumak isterdim
Gece yarısı kabuslarına kalkmadan!
Sabaha kadar başucumda otururdu annem
Sık sık elini başıma koyar ateşime bakardı
Alnıma koyduğu ıslak bezlere hep sitemkardım
Koyma be anne çok üşüyorum!
Dudaklarımı bile açamazdım iki lokma için
Bir yudum çay bile içemezdim
Annem yine yanımdaydı,başucumda
Bir fincan sıcak çay iki lokmayla
İşte yine öyleyim bu aralar
Kan ter içinde uykularım
Kalbim yangın yeri
Ne tadı var yemeğin ne tuzu
Büsbütün hastalandım be anne!
Günden güne kötüleşiyorum sanki
Başucumda da yoksun bu defa iki ıslak bezle
Eskiden en çok on gün yatardım geçerdi
Şimdi kaç on gün geçti hatırlamıyorum
Bir ilaç verirdin sen bana;ateşim düşerdi,hem yemekte yerdim
(Amma tatlı gelirdi iyileştikten sonra çikolata)
Şimdi büsbütün hastalandım be anne!
Bununda bi ilacı yok mu?