ÖMÜR TÖRPÜSÜ

Karların ömrünü güneş bitirir
Ahşabın ömrünü tahta törpüsü
Seninle yaşamak bela getirir
Ömrümü bitirdin ömür törpüsü.

Sen varken kurtulmaz beladan başım
Dinmez sekiz yıldır gözde gözyaşım
Allah kahretsin ki hâlâ yoldaşım
Ömrümü bitirdin ömür törpüsü.

Her gün uğrar idim başka bir bağa
Kanat takıp uçtum dağlardan dağa
Doğduğum ev benzer olsa da huğ’a(1)
Mutluydum bitirdin ömür törpüsü.

Ne umutlar ile açmıştım kucak
Bir yuva hayaldi düşte sımsıcak
Şimdi arıyorum başım sokacak
Bir daraba altı ömür törpüsü.(2)

Kelebeğin ömrü bir gün olurmuş
O gün doğar o gün yaşar ölürmüş
Böyle olduğunu hepsi bilirmiş
Bilmedim bitirdin ömür törpüsü.

Yaz gelmeden plan yapar dururum
Bir bahane çıkar yine kalırım
Güneyli’yim derde ilaç olurum
Bozdun huzurumu ömür törpüsü.
*
Abidin GÜNEYLİ