geldimi o yine
arılar başladımı şarkısına
serçeler unuttumu aglaşmayı
gelmemiş
içimdeki varoşun sokakları gam kokar
agacımdakı dallar kıvrıktır acıdan
baglamış elini arkadan gezer yanlızlık
agzında sigarası
cebinde binbir portre
sokaklar maraş kokar
gözleri baygın pencereleriyle evler
hüzne tutulmuş fenerler gibi yansır karanlıgıma
aydınlanıyorum karanlıkla
kararıyorum aydınlıkla
sensizligi yakıp bir çam dibinde
morarıyor daglarım
agzımda hoşnutsuz dolasan dilim
almış karşısına dünyayı
ben bir köy yolunda
aydınlıklanma şenliginde
kaçıyorum beton devlerinden
içiyorum kederimden ziyadesiyle soguk bir çayı
ayaklarıma dolanır oldu yine adın
dolunay vurmuş
kapatın gecenin ışıklarını!!
kıyamam degmesin yere yüzün
hangi mutluluga bilet kestirsem
sevda yüklü trenler devrilir önüme
aşkın son seferide iptal edilir öylece
ve
fersiz köpekler belirir etrafımda
gidin bu gecenin karanlıgı benim
karanlık ben’im
ay kapandı başka sevdalara artık
uluyun sessizlikten öteye
aglayın bensizlige
aglatın
sızlasın yürekleri ben inandıramadım dostum
belkide degilmi belkide size inanırlar
yazılmış tozlu bir roman oldu dünyam
adı neydi?
hoş yarımda kalmıştı degilmi
kesilmiş elmanın yarısı gibi
kararmış kestimiz yüzü
renklere takılmış isimler kadar sorgusuz sevgim
dükkan iflas etti
her sabah hayrına verdigim degerler bitti
aşk bitti
paydos.....