Çıkışları kapandı gönül kapımın
Zindanlara haps olmuş gibiyim.
Beklemek zor gelirken karanlık gecelerde
Dinleyemez oldum artık umudun sesini.
Bitti desem de yürek sancısı
Bitti mi gerçekten bilinmezlik içerisinde.
Varlığım yok olmayı mı hatırlatır bilmeden
Bilinmezlik içerisinde benliğimi yitirmeden.
Yaklaşa bilir miyim umudun mavisine gerçekten.
Gerçekler yalanlar içerisinde toz pembe görünürken;
Rüzgara bırakabilir miyim toz pembe hayalleri mi?
Ulaşabilir mi gerçekten istediğim yere.
Kardelen misali mi olmalı her şeyim...
Ya da biçare dolanmalı mıyım karanlık gecelerde.
Beklemek zor gelirken yüreğime;
Sancılı geçen günlere ne demeli.
Acı verirken bu sevdaya kapılış;
Dindirmez mi bu acıyı sonsuz dualar...
Gururu silmişken umudun mavisinde,
Aşka dair hiçbir beklenti kalmamış yüreğim de.
Umudun mavisinde kaybolmuş,
Çaresiz bekleyişler...


SABRİYE ADANUR
30.MART.2013