Sevgi ''anahtar''sözcüktür.Her kötülüğün kaynağında sevgisizlik yatar.İnsan sevmeyen ,yaratılan diğer canlıları sever mi? Sevmesini bilmeyen insan, yaratılan hiç bir şeyi sevmez, en başta kendini sevmez.
Bu yüzden aşka baş kaldırır, kibirle bakar aşk yazan kalemlere.Oysa bilse işin gerçeğini..Beşeri aşk insanoğlunu ilahi aşka götürür,ama o bunu hiç bilmez..
Bu sorgulayış.İç dünyasına yolculuk çok güzel olmuş dost.Varolsun yüreğiniz.Emeğinize sağlık.Her daim dostlukla.

mükemmel şiir okudum kutlarım yazan yüregi

Bu zamanda tesadüfen rastlanacak bir kaç istisna dışında insan kalmamış yeryüzünde. Çok güzel bir şiirdi ancak; ne yazık ki insan tanımına uygun nesne sayısı yetersiz kaldığından söyleyecek bir şey bulamıyorum. Çok güzel şiirinizi kutluyorum, alkışlıyorum.

Gecen zaman degil. Zaman ayni kaliyor. Biz gecip gidiyoruz. Dusunurken bir seyi anladigimizda o gecmis olmustur.


Oldukca guzel bir gecis olmus siirle

Saygilar yazan yurege.

Selam ve Dua ile
.......


.

ZAMAN TÜNELİNDE İNSAN

Zaman tunelinde insan’ın hayat serüveni.
İnsan:
Gidip görmeden,
Gezip dolaşmadan,
Metafiziksel yeteneğe sahip,
Ufuk ötesini kavrayabilen varlık.

Aydınlıkta her şeyi gördüğünü zannedenler,
Karanlıkta hiç bir şey göremezler.

Karanlığı yara yara aydınlığa doğru gitsem.
Karanlıkta gördüğümü ışıkta’da görebilsem.
diyen İnsan:
Sonsuz bir zaman diliminden,
Uçsuz bucaksız bir karanlığın dibinden geldi.
Gerçeği gördü ve ürperdi.
Yavaş yavaş gerçekle dostu oldu.
Geldiği zaman dilimine, gönderdiği can’larını düşündü,
Titredi.
Buz tutmuş zamanlarda, olmayan mekanlarda.
Var olmaya çalıştı.
Yalnız, bu aleme böylelikle alıştı.
İki zaman arasındaki bu farka inat,
Yaratanın adıyla tüm zorlukları aştı.

Zamanlar arasındaki farklı gördü.
Böylelikle çağları nakış nakış ördü.
Zaman tunelinde nice mahluklarla görüştü.
Esfeli safilinde kaybolmuş varlıklar,
Ahseni takvim üzere yaratılan eşrefi mahluklar.
Eşrefi bırakmış sefil yaratıklar.

Sevmeyi denemek istedi güvenemedi.
Güvenmeyi denemek istedi sevemedi.
Ne yaptıysa beceremedi.
Sonra doğru olan kalıcı bir şey farketti.
Allah için sevmeyi, kendine prensip edindi.

Küçük kainatın anatomisini inceledi.
Onu haraket ettiren ruhu öğrendi.
Sonra, o ruhun insan içinde değilde,
Çevresinde bir enerji olduğunu gördü.
Hayretler içerisinde küçük kainattan ayrılırken insan.
Güneş sistemini içerisinde barındıran Evreni incelemeye başladı.
Bu sonsuz karanlığın içerisinde kendi izini kaybetti.
Yolunu aydınlatabilmek için ruhunu hatırladı.
Böylelikle dünyayı ışıklarla donattı.
Fakat bir şey eksikti sanki!
Güneşin yaptığını dahi yapamıyordu insan.
Yalnız kalmış bir insanı, sarıp sarmalayamıyordu.
Bir sıcaklık ve güven veremiyordu.

Yaşamak için yemeyi, barış için ekmeği düşünemiyordu.
İnsanları huzur ve emniyet içerisinde tutamıyordu.
Adaletin, hak ve eşitliğin ne büyük bir nimet olduğunu bilemiyordu.
Şuan beşerî bu alemde!
Adaletten daha adil, hak ve eşitlikten daha güzel,
Bir yönetimin olmadığının farkına varıyordu insan.

Lakin bunu başarabilmesi için insanın, insanı sevmesi gerekiyordu.
Hilâl ve yıldızı sembol edinmiş olan insanlar.
İnsanlık alemnin en karanlık çağlarında,
Nasılki geceyi aydınlattılarsa,
Tüm insanlığa kucak açtılarsa,
Yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevdilerse,
Bu çağın insanlarıda, bunu başarabilirlerdi.
Nefret öldürür, sevği güldürür.
Sakın sevğiyi bırakmayın insanlar.
Asla aşkı unutmayın canlar.
İnsan o aşk’tan oldu, ve çoğaldı.
Asırlar boyunca hep uyuyordu,
Fakat şimdi uyandı.


Ali Dere

Düşündüren anlamlı ve güzel dizelerdi şairimizi ve şiirini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Kaleminiz daim olsun,yüreğinize gönlünüze sağlık, Üstadım sonsuz selam saygılar.


Zamanlar arasındaki farklı gördü.
Böylelikle çağları nakış nakış ördü.
Zaman tunelinde nice mahluklarla görüştü.
Esfeli safilinde kaybolmuş varlıklar,
Ahseni takvim üzere yaratılan eşrefi mahluklar.
Eşrefi bırakmış sefil yaratıklar.

Sevmeyi denemek istedi güvenemedi.
Güvenmeyi denemek istedi sevemedi.
Ne yaptıysa beceremedi.
Sonra doğru olan kalıcı bir şey farketti.
Allah için sevmeyi, kendine prensip edindi.

yüregine sevgiler derebey farklı bir çalışma kutlarım kardeşim sevgiler kocaa yüregine

Lakin bunu başarabilmesi için insanın, insanı sevmesi gerekiyordu.
Hilâl ve yıldızı sembol edinmiş olan insanlar.
İnsanlık alemnin en karanlık çağlarında,
Nasılki geceyi aydınlattılarsa,
Tüm insanlığa kucak açtılarsa,
Yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevdilerse,
Bu çağın insanlarıda, bunu başarabilirlerdi.
Nefret öldürür, sevği güldürür.
Sakın sevğiyi bırakmayın insanlar.
Asla aşkı unutmayın canlar.
İnsan o aşk’tan oldu, ve çoğaldı.
Asırlar boyuca hep uyuyordu,
Fakat şimdi uyandı.

Yürek sesiniz susmasın.Güzel bir yürek sesiydi, Tebrikler selam ve hürmetlerimle.

Küçük kainatın anatomisini inceledi.
Onu haraket ettiren ruhu öğrendi.
Sonra, o ruhun insan içinde değilde,
Çevresinde bir enerji olduğunu gördü.
Hayretler içerisinde küçük kainattan ayrılırken insan.
Güneş sistemini içerisinde barındıran Evreni incelemeye başladı.
Bu sonsuz karanlığın içerisinde kendi izini kaybetti.
Yolunu aydınlatabilmek için ruhunu hatırladı.
Böylelikle dünyayı ışıklarla donattı.
Fakat bir şey eksikti sanki!
Güneşin yaptığını dahi yapamıyordu insan.
Yalnız kalmış bir insanı, sarıp sarmalayamıyordu.
Bir sıcaklık ve güven veremiyordu.

Hakikaten,öyle laf olsun diğe değil MÜKEMMEL bir şiir
yüreğinize gönlünüze ve de usta kaleminize sağlık Ağabey
selam ve saygılarım çokca

yüreğin var olsun insanlığın başlangıcından bu güne bir yolculuk olmuş tebrikler ali kardeşim selamlar saygılar

insanım insan yabancı değil,, tebriklerimle

Değerli kardeşim kalemine yüreğine sağlık kutlarım

Mükemmel bir eserdi kutlarım selamlar.

Lakin bunu başarabilmesi için insanın, insanı sevmesi gerekiyordu.
Hilâl ve yıldızı sembol edinmiş olan insanlar.
İnsanlık alemnin en karanlık çağlarında,
Nasılki geceyi aydınlattılarsa,
Tüm insanlığa kucak açtılarsa,
Yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevdilerse,
Bu çağın insanlarıda, bunu başarabilirlerdi.
Nefret öldürür, sevği güldürür.
Sakın sevğiyi bırakmayın insanlar.
Asla aşkı unutmayın canlar.
İnsan o aşk’tan oldu, ve çoğaldı.
Asırlar boyuca hep uyuyordu,
Fakat şimdi uyandı.


kutluyorum üstadım yüregınıze saglık saygılar sunarım

Uzun soluklu insanın kendini ve sonsuzluğu sorgulayan ruh hali.
Daim olsun kaleminiz.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.

cok guzeldı ...baskanım saygılarımla ...

duyguların duyarlı yüreğinden akan ders verici bir şiirdi dost kutlar sevgiler sunarım...