dokuma dedin ya
ahh işte o yüzden yaralarım hiç kabuk bağlamadı
efruz
geçmişin sırlı aynalarına yüzüm dönük
sen geçmişimde sırlara dönük



uzaklardan duyulur ney sesi ya efruz
o yüzden hep melankolik takılırım hayata
çözülür suskunluğumun lal düğümleri
üç kelimelik sırda çözdüm ben bu şiiri
adı sen ile başlayan efruz



dokunma dedin ya
içime meraklı Melahat kaçtı efruz
o yüzdendir
hayata üç sıfır yenilgim
başıma ne geldiyse
üç kelimelik sırda gizli efruz



beli belirsiz ruhuma seni fısıldadın desem
bana inanır mıydın efruz
ya da kurguladığım öykümden taşan kadınımsın desem
hangisi daha çok hoşuna giderdi
haydi efruz çöz bu sihirli denklemi



dokunma dedin ya
ülfet ülfet yüreğime doldun
kelimeler manasını yitirdi lugatlarda
sen sakın dokunma efruz
sitemli yüreğimin kalp atışlarında gizim olarak kalacaksın



sen yoksun diye
üşür her satırda esmer bir yalnızlık
ve zaman susar



mahmudiye düzkaya