Asma sevgimi, kırık bir kalbin güftesine
Sevgin, öyle büyük ki bende
Seni, anlatmaya ne denizler yeter,
Ne de, asma bahçelerindeki sevgi çiçekleri
Aşkımız, yelken açmışken sonsuzluğa.

Hala yaşıyorsun
Kalbimin en gizli yerinde
Aşkımın bedeli ağır olsada yüreğimde
Yalnızlığım ay ışığında,
Karanlığın hüzün demeti
Gülmeyen bahtımın.

Ağustos böceklerinin ezgisi
Çiçeklerin parfüm kokuları
Beni mest ederken
Kalbimin kıyısında sakladığım,
Sen ve acı pişmanlıklarım.

Hayat ışığım erken batarken,
Puslu sonbahar geceleri,
Tuvalimdeki resimdi
Tarifsiz acı veren.

Leyl olmuş gurbet ellerinde
Mabedimde mahur bir bestenin son sesleri
İçimdeki çocuk zamanın içinde tutsakken
Denizi kucaklayan yanımda hüzün
Sevda bahçemin yalnız çiçeği, ben.

Gönül mabedimde yaşarken yalnızlığımı
Aşkınla bana hayat veren sen
Bir ömür sendeyken kalbim
Aşkı sende yaşarken.

Bir vedam var,
Sana gönül bahçemden
Parfüm kokulu çiçekler gönderdim
Ağustos böceklerinin ezgisiyle
Umutlarımı da mavi bulutlara astım
Sana getirsin diye...

Çerkez Kızı
01.05.2014


DEĞERLİ ARKADAŞIM ERMAN ÖCAL,A TESEKKUR EDİYORUM,DEĞERLİ YORUMUYLA SİİRLER HAYAT BULUYOR.