İnsana karşı
İnsan istilası !
Maktul ise,
Muhtemelen bir aşk kasırgası !...

İlk kendine çekimli dehliz
Göz mıknatısları
Nasıl bilenmiş ki;
Paramparça etmiş,
Hem baktığı yeri
Hem de kendisini…

“Yürekte unutulan bir katil”
Sanki kiralanmış bombalı bir saat
“Bileklerini kesen hayat”
Yürekten damara,
Damardan aşk arasına
Kurulan bir düşsel sırat !
“Kendini terk etmek”
İçinde yaşayan ölümlerden bıkıp,
Gerçek ölüme terki diyar eylemek…

İstila !...
Teknoloji yüzüne hasret
Bihaber yaşamak atom çağına
Ölmek,
Ta Mecnun’dan teslim alınma
En etkin yürek silahıyla !
Aşk demokrasisi adına,
Aşk’ı işgal eden büyük kırılma !!!...

Sessiz ve derinden
Şırıl Şırıl şiir akmış
Gürültüyle çağlamış !
Düşün odacıklarını kurcalamış
Kutlarım !!!
Yalın şiiri daha başındayken aşmış !...



Onatça tarafından 5/3/2014 12:40:43 PM zamanında düzenlenmiştir.

106. şiir: Ne önemi var demişti bir arkadaşım çok öneminin olduğu bir anda. O anda söylenilen ne önemi var bir aydınlanma yaşatmıştı bana, öleceksek bir önemi yoktu. Zaman kavramının kimyasal tepkimelerin ilerlemesinden ibaret olduğunu fark edeli çok olmadı. Zaman aslında bizim nitelendirdiğimiz 'aslında' var olmayan bir kavram. Bir ayette ne diyordu Allah; "dünyayı altı günde yarattım, her bir günü sizin için bin gün olan bir gün." Günü günle ifade edip ayrı matematiğe çıkartıyor Allah. Ne önemi var? hiç bir önemi yok, tek önemli olan onu anlamak gözlerle onun sanatına tapmak. Durmayacak zamanı bir anlık durdurmak ve ataletini kaybetmesi tüm insanlığın onun haricinde. Tüm ömrün felaketini bir anlığına yaşamak. "gözlerimden girdiğinden beri/bileklerini kesiyor hayat" bu satır belki bir kaç saniyelik bir düşünce yoğunluğunun neticesiydi. Fakat her saniyesi bin saniye olan bir gözde ilginç anlamları yaşattı bana. Yine o aydınlanma mı denir yoksa farkediş mi? belki de sadece kibir adına her ne dersek işte onu yaşattı. Kimse kimsenin gözlerinden giremez elbette burada ki anlam çok açık görünse de neden gönlüme girdiğinden beri değil de gözlerimden girdiğinden beri ibaresinin kullanılmış olduğu beni yine kıllandırdı. Hele ki sonrasında gelen bileklerini kesiyor hayat cümlesi bariz anlamı ifade etse de kıllanan zihnimi akıllandırdı. Bir anlıkta olsa kaleminde ki mürekkebin hissettiklerini hissettiğimi düşündüm. Bu şiir bir aşk şiirinden fazlası olmalı bu bir teslimiyetin hikayesi. Gözlerimden girdiğinden beri/bileklerini kesiyor hayat. İnsanı insan yapanın zeka olduğu aşikar bir gerçek olsa da 5 efektif ve ince motor hareketi yapan parmakları olmasa insan aslında bir hiçtir. Doğa da asla tek başına var olamaz. Bu dizeler zamanın bittiği anı anlatıyor şairin insanlığının bittiği anı. Şiirde ki özne belki insandır belki farklı bir olgu bilemiyorum. Ama abla senin aşkını ilk defa anlıyorum, gel gör ki hala daha anlamadığım bir şey var bu şiirleri yazarken yazan sen misin? Uzun, kibirli ve belki yamanmak gibi görünebilecek bu yorum için, eğer rahatsız edici bir yanı varsa özür dilemiyorum :). Çünkü yazmayı özlemişim ve yine sen yine sen ilham oldun bana. Bir suçlu varsa bu ben değilim. Tebrik ediyorum bütünün içine gizlediğin sırlar için. Fakat son 3 şiirin 3 ünde de hala Ahirzamanmeleği sin be imzanda hep yeni birşeyler kullanmanı seviyordum. ahirzamanistilası mesela :). Şiirin ismine baktım da şiirin ismi istilaymış sanırım tüm çıkarsamam yalnış oldu ama ne önemi var değilmi? ismini okumadan şiire dalsam ne olur? dalmasam artık ne olur :).