1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2070
Okunma
rüzgar bahane
zaten bulutlar da gidecekti
bir çocuğa gözyaşlarını bırakarak
ineceği kadar inmişti o
ve sonunda dinmişti
bir dağın iliklerinden akarak
bilirsin
çok yolcu yetişti bu topraklarda
ve hani
gittiler bir çocuğu ağlatarak
sadece bulutlar ama
bir çocuk sevinsin diye bozkırda
güneşin değerini bırakmıştı ardında
ve düşünsün diye bir çiçeğe bakarak
o sevmediğin karamsarlığı oynamıştı
oynamıştı..
çocuğa..
daha ne!..
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz