İstanbul gül kokulu çayın demi suzinâk.
Itırlanır nefesler sabah akşam dem ile.
Ney tambur ut sözleşir imecedir ferahnâk.
Gönüllerin meramı katreyle gelir dile.
Meserrete yol açar çayın demlendiği yer.


Üsküdar huzur duyar buğulu sabahlarda.
Günün başlangıcına şerh düşer çay gamzesi.
Sabrın ipek düğümü sükun soylu ahlarda!
Bestenigar yurdundan kaşık ve bardak sesi.
Dem dem güzellik saçar çayın demlendiği yer.


Çaynağme dükkanının gül kokulu iklimi.
Naz kapısı aralık geçerken erguvanlar.
Gönüller nakış nakış ipek dostluk kilimi.
Dost dostun meramını yazısız pulsuz anlar.
Bırakmaz bizi naçar çayın demlendiği yer.


Çay dem alır inceden demliğin derunu naz.
Bin bir gece masalı semaverin has düşü.
Sükutumuzda saklı çaya dair her niyaz.
Çaya rayiha veren burda gül misal düşü.
Olmasa tadım kaçar çayın demlendiği yer.


İstanbul’un iklimi bundan sonra hep bahar.
Asaf Osman çay demler sohbet-i yâran için.
Ve açılır her sabah sayfa sayfa ilkbahar.
Kıskanır çay demini sabah akşam vakti Çin
Üstünde dostluk uçar çayın demlendiği yer.
01.05.2014 İbrahim Kilik