Zor bir sınav içinde çözdüm “neden”, “niçin”i.
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez başımdan.
Anladım gideceksin, okudum ta içini
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez başımdan.

Çözümledim sevgiyi; gizemli bir kelime,
İrdeledikçe sayı; çıktı binbir dilime.
Sil aklından gitmeyi, “mahkum etme ölüme”
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez başımdan.

Bitmek bilmez karmaşa, gittiğini duyunca,
Hayat zehir olurdu sensiz ömür boyunca.
Azrail fermanını baş ucuma koyunca,
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez başımdan.

İnsan cayar seninle, kin ve nefret suçundan,
Ciltlerce kitap çıkar lüle lüle saçından.
Üşenmezsin salımın, “tut” deseler “ucundan”
Sen gidersen inan ki, ölüm gitmez başımdan.

Bazen merhametsizsin, aklı baştan fırlatan.
Yeri gelir zalime mazlumu hatırlatan,
Kurumuş yüreğimi hisleriyle ıslatan
Sen gidersen inan ki, ölüm gitmez başımdan.