0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
797
Okunma
İplik makarasından telli arabamdı, en güzel oyuncağım,
plastik arabalar pahalıydı o zamanlar...
Bayram harçlığım, üç tane cam şekere yetiyordu ancak,
boş çikolata kutularına sakladım ben çocukluğumu.
Annemizin kızdığı, bizimse en sevdiğimiz oyundu,
çamurdan evler... Tahammülümüz yoktu azarlı sözlere.
O zamanlar parkın yolunu da bilmezdik,
çamurdan evlere buladım ben çocukluğumu.
Sevda nedir, aşk nedir aklımız ermezdi,
okumayı yeni çözmüştük.
Sevgi cümleleri henüz çok uzaktı,
otuz yaprak defterime yazdım ben çocukluğumu...
Kasım 2011
Erol Almak
5.0
100% (1)
