0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
908
Okunma
Uyandırma gülleri ve dikenleri sevgilim
Ki yaz geceleri yazılmış yalnızlıklardır bana
Bırak uyusun ay ışığında dünya
Her keder ömre çoğalan manalardır
Kırılır orada kelimelerin kilit divanı
Eğildikçe kendine çözülür insan
Bir sabah uyanır benim pasaklı kızlarım da
Uyanır masum bir temenniye dünya
Gelen gelir ve yabanıl hayvanlar göğsümüze sürünür
Kabuğa dayanır artık içimize sığmayan yara
Med zamanından kalmadır bazı zaman
Mermere işliyen pasın ve sabrın dili
İnceden kalbimize dokunur tanımsızlaşan acı
Kutsal kitaplar gibi açılırken avuçlarımız
Yazgısını önümüze düşürür geriden gelen hayat
Uyandırma gülleri ve dikenleri sevgilim
Kanayan bir kaval sesi akıyor bu gece kulaklarıma
Nezir Elmas
5.0
100% (1)
