Yıllar ne çok zalimmiş anladım baktığımda
O mahzun gözlerinde, acının izi kalmış
Tüm dünyası kararmış bırakıp çıktığımda
Yük ağır dizlerinde , dinmeyen sızı kalmış

Can acısı benzemez elbette hiçbir şeye
Hüznü doldursan sığmaz belki milyon şişeye
Hasret kalmış belki de bir küçücük neşeye
Türkülerden geriye, kırık bir sazı kalmış

Gözyaşı ekmeğine katık olmuş sanırsın
Dedim dik tut başını, sen neden utanırsın
Seveni, sevmeyeni en iyi sen tanırsın
Gözyaşları ardında, dilsiz avazı kalmış

Acılara yenilmiş pare pare yüreği
Şaşmış bütün rotası sanki hiç yok ereği
Riyalardan usanmış kırılmış can direği
Sıfırını tüketmiş, ona hep azı kalmış

Dedim ki: Bil bunları, tapma dünya malına
Paylaş canı gönülden bülbül konsun çalına
Dostelimsin, diyerek tutun bir gül dalına
Her gidenden geriye, üç arşın bezi kalmış