0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
679
Okunma
Karanlıklar içindeyim
ay yok yıldızlar küsmüş geceye
gecenin içinde yüklü kağnı
ayaklarım titrer zorlanırım
gelir gider döner bakarım geriye
ne yardıma gelen vardır
nede ışık zerresi karanlık da
kaybolurum olduğum yerde
yüküm ağır ay dolun gri bulutlar ardımda
göz kırparım gizlice aralıklardan aya
bazen çekilir yolumdan yürürüm
bazen yılların yükü sırtımda
akil kalmadı aslında ya
sanırım yaşlılıkta var ayak tabanlarım da
unuturum bazen ne yaptığımı
çelişirim kendi kendimle.
Cemal Karsavran
