Dilim ucundaki yaramsın sen,
Konuşsam acıtır,sussam aynı keza
Hep bu değişik akşamlarda,
Sigara içme sebebim...
Varlığı keyif veren,yokluğu eksik.

Kol saatim, yanımdayken
Anlamlandıran zamanı...
Dursun,geri kalsın istemediğim,
Renkli kıyafetlerimsin...
Biraz kırmızı,biraz lacivert...
Mavi,yeşil her ne varsa renge dair.

Ayna’msın bakmaya doymadığım,
çizgili mevsim normallerinde,
Alışılagelmiş baskın sağanaklarım...

Türkülerimsin,hem de en sevdiklerimden;
Nağme nağme,pür dikkat çekindiğim
Bilmesem de saz çalmasını,
Dizdiğim sere serpe notalarım
Kimisi ters,kimisi düz...
Kulağa hoş gelen bir beste.

Göz kırpışımsın...
Güneş geçince yüzüme,
Ne tam kaparım,ne de açabilirim
Hani şu en sevdiğin bakmaya...

Sinirlenişimsin... hırçın ve alelade,
Ortalığı yerle bir edecekmiş gibi
içimde kopan tüm fırtınası...
Benden başka kimsenin bilmediği.

İşte tüm bunlar var ya,
Hep sen işte...
Ne varmışsa hayatımda "ben" dediğim,
Hep senmişsin meğerse...