Çocuk olmak vardı şimdi.
Sabahın köründe sokağa çıkmak,
Öğlene kadar tozun toprağın içinde debelenmek,
Yara, bere, çamur içinde eve koşmak acıkınca,
Anneme çaktırmadan mutfağa girmek,
Bir dilim ekmeğin üzerine margarin sürmek,
Azcık da toz şeker,
Sonra yine sokağa fırlamak vardı.

Ahhhh...Ahhhhh.. Çocuk olmak vardı şimdi.
Bizim çeteyi toplamak,
Karşı mahallenin çocuklarıyla önce bir maç yapmak.
Sonra şöyle helalinden bir kavga,
Hilesiz, hurdasız ha. Adam gibi.
Pardon..Çocuk gibi...
Temiz bir dayak atmak,
Ya da temizinden, helalinden bir sopa yemek,
Öğretmenlere yakalanırsak şayet,
Bir ton sopa da onlardan yemek.
Ama bu arada bir punduna getirip,
Öğretmene kağıttan kuyruk takmak,
Ve nihayet günün finalinde,
Bir o kadar ton sopa da babalarımızdan yemek vardı.

Çocuk olmak vardı şimdi.
Bayramdan dönen kız çocuklarının saçını çekmek,
Ellerindeki balonları iğne sokup patlatmak,
Ayaklarının dibine mantar atıp korkutmak,
Bir tenekenin altında on tane torpili yakıp,
Uçma denemesinde bulunmak,
’’Anaa kıçım yandı ’’ Diye eve koşmak daha sonra,
Yanığa biraz yoğurt çalıp tekrar sokağa fırlamak.
Kaldırımlara çatpat sürtmek.
Kızlarla oynayan erkek arkadaşlarımızı kızdırmak,
’’Kızların içinde kızılcık bebek diye’’
Ah ulan ahhhh...Çocuk olmak vardı şimdi.

Çocuk olmak vardı şimdi.
Mahalle kedi ve köpeklerini kovalamak,
Kuyrularına teneke bağlarken tırmıklanmak,
Hele bir de ısırılırsak köpekler tarafından,
Günlerce kuduz aşısına gitmek,
Çocuk olmak vardı be..Çocuk olmak.

Şimdi..Şu anda çocuk olmak vardı.
Arkadaşımızın elindeki dondurmaya bakıp,
’’Lan ne olur bir yalamuk da bana versen ’’ Demek,
Bir simidi üç dört arkadaş paylaşmak,
Bir uçurtmanın ipini üç dört arkadaşla birlikte tutmak,
Bir çemberin peşinde bir sürü çocuk olarak koşmak,
Eski çoraplardan top yapıp oynamak,
Komşu bahçelerden erik çalmak,
Saklambaç, körebe, yakar top oynamak,
Ne bileyim işte çocuk olmak vardı şimdi. Çocuk olmak.