ANA GİBİDİR TOPRAK

Ana gibidir toprak hakkı var üstümüzde
Koynuna girenlerin gül bitirmiş göğsünde

Kirimi pasımı yıkar süzer eler ayıklar
Âlimi ilmiyle zalimi zulmüyle koynunda saklar

Ben bir dane götürdüm ektim bağrına
O kırk daneyle bana geri verdi harmana

Şikâyet etmedi azıp kızıp tekmeleyenden
Ne bedel ne icar istedi bostan ekenden

Dil döktüm dert yandım demedi yeter
Çehreme gülümser derdimi kahrımı çeker

Ne cüsseme söz etti nede uzun boyuma
Gel dedi ey fani gel gel yine gir koynuma

Kimseye sormadı ayıp kusur kabahat
Ne ana kız ayırdı ne baba ne ata evlat

Arsızı hırsızı katili koyduk koynuna
Tevazu gösterdi herkesin aktı suyuna

Din dil renk soy sülale ırk ayırmadan
Herkesi doyurdu isim adres sormadan

Bak dedi bana bak bana benziyor cennet
Renklerle bezenmişim altım üstüm ganimet

Karşılıyor beni bin bir renkle yedi lisanla
Zerre kadar emeğimi zayi etmiyor bir damla

Her soruya bir cevap her lisana tercüman
Onunla gece gündüz onunla geçer zaman

Şair muhittin Laçin 2010,