0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
4030
Okunma
VUSLAT MAHŞERE KALDI
Efsun mu yaptılar yoksa büyümü,
Çiçeği açmadan soldu bu aşkın.
Artık sensizlikten aldım payımı,
Ne zaman vadesi doldu bu aşkın.
Kabulsüz duaya demişken amin,
Ayrlık yok sözü ne büyük yemin,
Ne lale,ne sümbül,ne de yasemin,
Rumuzu bir beyaz gül’dü bu aşkın.
Bir kırık sandaldık sonsuz deryada,
Gücümüz de yetmiyordu feryada,
Mutluluğu bulamadık dünyada,
Umudu doğmadan öldü bu aşkın.
Gönüller birdi de bedenler ayrı,
Akıbet hep aynı,nedenler ayrı,
Kalanlar perişan gidenler ayrı,
Özlemden nasibi boldu bu aşkın.
Talihim kadere boyun bükendi,
Gül diye tuttuğum gül de dikendi,
Kavuşmak imkansız çare tükendi,
Vuslatı mahşere kaldı bu aşkın.
Fikri Pınarlı.21.01.2014
5.0
100% (1)
