YETİM MALI

Sakın el uzatma yetim hakkına,
Yiyene zehirdir malı yetimin,
Elinden geldikçe destek ol ona,
Sayende yeşersin dalı yetimin.

Zordur onun için hayat savaşı,
Titretir bu arşı onun gözyaşı,
Sırtında libası sofrada aşı,
Bir kuru soğandır balı yetimin.

Düğünde bayramda boynu büküktür,
Gözleri buğulu gönlü yıkıktır,
Onun tek sahibi elbette haktır,
Allaha ayandır hali yetimin.

Onun yoldaşıdır gam ile hüzün,
Mevsimi son bahar rüzgarı hazin,
İncitir en küçük sitemli sözün,
Melteme dayanmaz gülü yetimin

Akşam olur kapıları sürülür,
Hayal meyal anılarla burulur,
Sanki suçlu gibi hakir görülür,
Suskundur konuşmaz dili yetimin.

Dosttan akrabadan hep medet bekler,
Gizlidir dertleri içinde saklar,
Uzun gecelerde sökmez şafaklar,
Derdi türlü türlü dolu yetimin.

Duruşu goncayı gülü andırır,
Figanı alemi nara yandırır,
Gözyaşı çölleri suya kandırır,
Kurumaz gözünde seli yetimin.

Fikri Pınarlı