çeyrek asrın tanığı sevdamın gözleri
ah sevdamı ilmek ilmek dokudum ömrüme
bir arpa boyu yol almış gibi görünür ya
aldanma belim bükülü ömrümün önünde
öyle ki senle dolu ömrümün trenleri
ve her peronda seni karşılayacak sevdam
ne yana dönsen beni göreceksin
öyle ki gözlerin ömrüme tutsak kalacak







yazdığım binlerce şiirde seni gizledim say
ya da ömrümü serdim yorgan gibi ömrüne
çeyrek asrın tanığı gözlerime bak
kendini göreceksin benim gözlerimde
öyle ki baktığın her yerde beni göreceksin sen de
ya da bakmayı bilecek gözlerin sevgiyle
ve göreceksin yıldızları gözlerimde
ve susacak karanlıklar gözlerin bende kalacak







bir melek çizdim gecenin yalnızlığına
kanadına yükledim çeyrek asır ömrümü
susmayı yüklendim gönlüme sevmeyi diledim
acıları demledim kızılcık şerbeti içim senin yerine
sonra tarçın kokulu sevdamı koklayacak ömrün
ve tek nefeste içine çekeceksin ben gibi sen de
benim nefesim dolacak ömrüne
benim nefesimi ömrüme say







dolu dolu çeyrek asır geçti ömrümden
ömrümden sen geçtin gönlüm sürüklendi peşinden
ve bahar gül açtı goncam doğdu gönlümden
acı tatlı demlenmiş bir ömür ve çeyrek asır geçti
ömrümün sen’le dolu gönül treninden
sen geçtin gözlerimin önünden
içime çektiğim senin nefesindi
senin nefesini ömrüme say





mahmudiye düzkaya