MELEK MİSİN BE KADIN
Bu gece yüreğim tutuklu kaldı.
Çıplak pencerede ağlıyor ruhum!
Sen ben değilim, ben de sen.
Ama söz geçmiyor gönlümde ki fermana.
Tut ellerimi götür sinene,
Kavrulsun tenin ateşimle bu gece.
Gözlerim haykırmak istiyor,
Seni görünce.
Dilim suskun ise bir bildiği olmalı.
Bazen gözler sustukça anlamlı olur.
Senin gözlerinde olduğu gibi.
Çöller yeşerir dudaklarında,
Yıldızlar sevişir gözbağında.
Hayat duruyor yanında.
Sensiz Cennet bile Cehennem olur.
Umutsuz hayatıma güneş gibi doğarsın.
Gecemi gündüze çeviren sensin.
Senden başkasını bu yürek,
Nasıl beğensin?
Vicdana gel de uğra yanıma!
İçimde susuz fırtınalar kopuyor.
Bedenim seni ister, yanıp tutuşuyor.
Nefesim kesildi kollarında,
Sen melek misin, be kadın?
Dudaklarımda mühür olsan,
Gözlerimde fer.
Dilim dolansa adına,
Senden başkasını hiç söyleyemem.
Kokunu bulaştırma yastıklara,
Sadece içimde kal!
Kıskanırım seni her şeyden,
Melek misin be kadın?
Yağmurla çıkıyorsun ortaya,
Yağmur sen misin yoksa?
Hangi renkte gizlisin,
Söyle de onu giyeyim?
Bahar bitti yaz oldu,
Sen yoksun.
Görünmesen de olur,
Her zaman benimlesin bunu bil.
Aşk çocuğu oldum senin uğruna,
Dön artık ne olur!
Usulet Güner