1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1443
Okunma
Hüzün sardı ruhumu kalkmaz elim ayağım
Sallanıyor bedenim sanki düştü dayağım
Belki de gitmeliyim açılıp deryalara
Dümensiz ve tayfasız yol alsa da kayığım
Topladım dertlerimi omuzuma yükledim
Kaç tane diken varsa toplayıp da bükledim
Ovalardan sıkıldım zirvelere dikledim
Binbir hatıran dolu göğsümdeki koyağım
Yangınım içten içe kimse bunu bilemez
Alevden göz yaşlarım kuru mendil silemez
Yanmayı çok sever de yanana hiç gelemez
Közlerden rampa yaptım buzlardanmış kayağım
Bâtıni’nin yüreği parça parça sökülse
Beyazlasa saçlarım birer birer dökülse
Damarlarımdan kanım yavaş yavaş çekilse
Şu cismim ölür amma süre gelir soyağım...
Aşk ile hü
Murad-ı Batın;12;04;2014
5.0
100% (1)
Cevap Yaz