bu gün kelimelere vurdum kendimi,
içimde ki haykırış yoruyor bedenimi.
sessiz sessiz izlerken dünya hallerini,
bağrımdan birikenler dökülmekte şimdi.

bir kuklaya hükmeden on parmaktır,
oyunda oynanan koca bir hayattır,
hayatın içindeki kuklalarsa,
insanı hayattan soğutan vicdansızlardır.

aslı var mı bilemem,gözümle görmeden?
mahsul alınır mı çifti sürüp,ekmeden?
gülün kokusu bilinir mi ,gülü sevmeden?
ön fikirden bakıp,pişman olmayın sonradan.

her aşk başlarmış bir kıvılcım ile,
aşıklar yanarmış sonra kızkın alev ile,
yananlar haykırırmış ah ah diye,
acı çekmek her aşk’ın,doğasın da var.

dünya düzeninden bihaber olan,kural tanımazdır,
kuralsız yaşayanlar,düzen bozlardır.
emeksiz ekmek beklemek ,büyük günahtır.
acısız hayat bence herkes için imkansızdır.

sönmesin ne zararı yangınımın,başkasına.
başkaları değemiyorsa zaten yakmaz kimseyi.
ben nasılsa acılarımla yaşarım da,
acı çekmeyenler nasıl değecek ateşe,
bir düşünün kukla kardeşler şimdi.

Mustafa Tellal
10/04/2014