Sevgili Şair,

Sıcak, coşumcu bir şiir. Alıp başını gitmiş. Belki fazlalıklarından kurtulamadan. İzniniz olursa, teknik anlamda birkaç eleştirel söz söylemek isterim.
Diğer şiirlerinize görece, daha az yeni/taze imge, buluş vardı.

*

Sen
Uzak diyarların
Uçsuz bucaksız kanatlarına (yazılan)
Masmavi bir sevda öyküsü
Tüm ömrüme nefes nefes (yayılan)
Misk-i Amber kokulu
Gurbet türküsü

(Bedenimi, ruhumu besleyen
Tılsımlı bir aşk büyüsü...)
--
Bu bölümdeki (yazılan/yayılan) biçiminde açıklayıcı ve dizeyi düzyazıya yaslayan durumdan kurtarmalı şiiri. Bence ikisi de çıkabilir.
Ayraç içine aldığım son iki dize de daha önce söylenmiş, yeni olmayan sözler. (Aşkın ruhu beslemesi, aşk büyüsü vs.)
Bence bu iki dize de çıkmalı. Şiire katkısı yok.

* Misk-i Amber > Misk-i amber

----

Şair, dize kurarken 'daha önce söylenmiş mi' diye kendine sormalı. Yeni, taze imgelerin, çağrışımların peşinde olmalı.
Anlatmaktan çok sezdirmenin derdine düşmeli. Okura da 'acaba'lar bırakmalı, boşluklar...
Necatigil'in çok önemli bir sözü var:
"Şiir, kata kata değil, ata ata yazılır." Yani sözcük ekonomisi.
Gündelik Dil'in dışında bir Üst Dil; "Şiir Dili" yaratmaya çalışmalı. Kalıp sözlerden, alaturka/arabesk söylemlerden uzak durmalı.

*



Yokluğunda
(Sevdayı zıkkımlanırken) şuram
Ben hep seni
Seni özlerim Sevgilim!
Sen b/akışlı sevda çeşmesinde
Diz çöker bedenim
(Dilenirken aşkını)
Ben sana gönlümü s/açarım
Yüreğinin dağlarında döne döne
Ben hep seni
Seni severim Sevgilim!

--

Sevdayı zıkkımlanmak...
Aşkı dilenmek...

Bu söylem, arabesk... Şiiri zayıflatan. Kesinlikle uzak kalmalı.
Ben olsam, burayı iki dizede bitirirdim. Açıklama yapmadan, (seni severim... demeden)


Yüreğinin dağlarında döne döne
Ben hep seni

--

Ben hep seni

dedikten sonra, yani "eksiltili dil" kullanarak, gerisini okur tamamlasın. O da bir çaba göstersin. Ya da daha yoğun, kısa bir final.

Üstteki diğer bölümlerde de bazı eksiltmeler yapılabilir. Orijinal olanın kalması için.

Bir de en önemli öğe; şiirde sözcük tekrarlarından kaçınmak. Olabildiğince bir sözcüğü bir kez kullanmak. İşlevi olan yinelemeler dışında.
Örneğin bu şiirde iki-üç kez "sevda" ve "aşk" sözcüğü kullanılmış. Buna da dikkat etmeli şair.
Şiir bittikten sonra, tekrar sözcükler var mı diye taramalı bir okuma yapmalı.

Bir küçük öneri de başlık için. "Sevgilim" sözcüğü, şiirde dört beş kez yineleniyor. O nedenle başlık olarak seçmek çok doğru değil.
Daha çağrışımlı, belki şiirin içinde geçmeyen ama ona katkısı olacak, farklı bir şey... İmgeli, örtük, çağrışımlı...


Sevdiğiniz bir sözcük olmalı: ağlak

Ama hemen her şiirde kullanınca, özgünlüğü de azalır, etkisi de...
*

Sürç-i lisan ettiysem affola!

Cok guzel eser kutlarim