Yanabilsem bir saç teli kadar hızlı…
Ve sönebilsem gözlerinde…
Kirpiğinde tütse dumanım.

Bir gün seçsen mevsimlerden,
İplik iplik yağsam saçlarına,
İki hece hayat bulsa dudaklarında,
Gözlerime bakıp ‘yaşa’ desen,
Ve ben ölebilsem senin için…

Saniyenin milyonda biri yaşasam seni,
Bir ömür olsa bize bir dakika…
Ve sen saatlerce kal dediğinde,
Ben gidebilsem usulca…

Sen bir nefes kadar yakın olsan,
Ben mutluluk kadar ırak…
Gökyüzünü sığdırsak avuçlarımıza…
Sen güneş kadar parlak olsan,
Ve ben ay kadar karanlık.

Sevabına sevsem seni,
Karşılık beklemeden.
Bana borçlu olmasan fakat,
Yine bana versen mutluluğun zekâtını.

En az senin kadar güçlü olsam.
Konuştuğun zaman sussam…
Fakat konuştuğum zamanda konuşsan,
Sustuğum zaman kopsa kızıl kıyamet…
Ve ben ezilsem,
Ve ben bir tek sana yenilsem…

HASAN KARAAĞAÇ