bir an için dilendiğim yaşam pınarında
tüm çocuksuluğum dokunuyor
önce ürkek,
sonra
sonu gelmiyor ki avucuma

can bulacak bir zerre ile
duvarına bal çaldığım
oynuyorum, yıkılmalara çeyrek kala
sıfatların topuyla

eksildiğim yerden artıyorum
korkmuyorum lâkin
yanar gibi susuyorum
kaçıyorum hatta

son olsun derdi rahmetli
dilinden düşene kulak ver
dönüşü sille de olsa
yolu uğur olsun yeter

kıyas değil bu anlamsızlığa
hayret, ki temaşa
zamansız belki sokulduğum
kuzu, ki can pazarında

şimdi olmaz öncesi ile
ilerisi meçhul savaş
tâkatim de pek yok
yorgunum hatta


karmaşaların yoğurduğu ben’im
sorsan...
sorar mısın, bilmem ama
gelir ise eziyeti zahmetin ağır
varsın kalsın
sepet kolda, yol nizamda...

gocunmam
halden anlar serden geçerim
yalın bir tad için anla ömür biçenim

nefsin âlim hâli sırıtıyor
akıl hâli atakta
her halimi sorsan...
yok vazgeçtim
hiç. ..





Zamansız