0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
917
Okunma
Bekle beni diyor,
Ama bilmiyor ki yıllardır bekliyorum
Gözlerim ağlamaktan bitap "düş"tü
Ama sen hiç "düş"medin ki gözlerime..
Nefesin ısıtır derdim bel ki üşüyen yüreğimi,
Bilemezdim ki başka bedenleri de ısıttığını..
Hani ilk bize geldiğinde oturduğumuz kanepe varya,
Şimdi toz duman içinde..
Kimseyi oturtturmuyorum oraya,
Kokun gitmesin diye..
Olur ya bel ki ilk defa bir başka kanepede oturmuşsundur,
Orada kokun kalmıştır..
Zaman zaman çekerim sandalyemi kanepenin karşısına,
Konuşurum kokunla..
Sonra ağlarım, mavi gözlerim kırmızı olur birden,
Sanki bahar gelmişte polenler alerji yapmış çakmak çakmak gözlerime..
Ama olsun be kokusunu sevdiğim,
Çiçekler bile solarken, Kitaplar son sayfada biterken,
Ben beklemişim seni,
Çok mu?
Emre Haliloğlu
