Hayat birden fazla şey demekti.
Acısıyla, tatlısıyla yaşamak gerekliydi..

Kah güldürüyordu, kah ağlatıyordu..
Kimimiz yaşadıktan sonra ağlamasını öğrendik,
Kimilerimiz yaşayamadan ağlamaya başladı..
Hayattı..!

Ha’attı bir kenara, ha bağrına bastı..
Ama çok şey değişiyordu..
Artık bir şeyler sunmaya, lütfetmeye çalışıyordu ve başarıyordu..
Şimdi adını çınlatıyorum kulaklarımda,
Şarkılar dinletiyorum kendime, bel ki duyarsın diye..
Ve yazıyorum, bir gün bunları okuyabilme ihtimalin karşısında..

Bir ceza mısın, lütuf musun yoksa doğrum mu ?
Ben bunun yanıtını biliyorum,
Lakin sana sormak istiyorum ?

Gözlerimden sevinçle akmaya meyilli yaşlara sebep misin ?
Düşüncelerim sürekli düş’en bir düş müsün ?
Ya da yüreğimde gittikçe büyüyen bir yumru mu ?
Yoksa sen “Akın” “Akın” beni ele geçiren o gerçek misin ?

Emre HALİLOĞLU
16.10.2013
02:55:28