Canlı canlıdan doğar,
İnsanın yaratılışı,
Tamamen bir hesap üzerinedir.
Hayat halledilmesi güç bir düğümdür.
Dünyanın sahte yüzünün arkasında,
Ölüm ve ahiret vardır.
Önüne küfür ölçüsü konan, beden ve ruh,
Bakan körler, duyan sağırlar olur.
Yüce alem nakış nakış sırlarla dolu.
Akletmezmisin dut yaprağına bak.
O yaprağın,
Tadı, rengi, kokusu bir değil mi?
Gerçek düşünen insan,
Yan çizip bundan şüphelenir mi?
İpek böceği onur yer ondan ipek çıkar.
Bal arısı yer ondan bal meydana gelir.
Koyun yer gübre hasıl olur.
Ceylan yer göbeğinde misk teşekkül eder.
Mahiyeti bir tek şeyden,
Çeşitleri yaratan kim?
Gökleri ve yerleri yaratan Allahın varlığında,
Şüphen mi var?
Küfür manevi bir ateştir ki:
Fazilet fidelerini yakar.
Nefis, şehvet yakıtını tutuşturur.
Kainat ,
Ne sağır,ne iradesiz, nede kördür.
İnkarcı ,hayırdan sıyrılmış,
Tesadüfler bataklığında boğulur.
Korkular insanı sardığı vakit,
O zaman kafirleri görelim.
Azabı görünce,
Küfürlerine sadık kalacaklar mı?
Eminim ki, zalimler ölürken,
Allahtan yardım istemeden ölmezler.
Fakat,
İş işten geçtikten sonra...
İnkar azgınlaşınca,
Kalbde ilahi marifete yer bırakmaz.
O’nun mülkünde,O’na karşı gelmek?
Körlüğün, sağırlığın, nankörlüğün ta kendisidir.
İnsanlık şerefi bu kadar rezil edilemez.
Allah’a baş kaldırıp,
Yalanlıyanların bakın sonuna.
İlim ve hikmetle iç içe olan,
Kuran’ana yemin edilerek:
‘’Biz ona şah damarından daha yakınız
Her halinden haberdar, her an kudretimiz altındadır.’’
‘’Kafirlerin varacağı sonuç ise ateştir.’’
Mümin ise,
İmanla gaflet perdesini yırtar.
Hüküm ve hikmet sahibi,
Allah’a yönelir, onun için kurtulur.
Mümin ölürken,
Sarsılmaz bir ümit,
Güven üzere gözlerini yumar.
Rabbinin Rahmetini umar.
Yerin altmış vadi altında olsada.
Hayırlı bir sonla hayatımız kapansın.
Ahirette sahlihlerle birlikte olalım.

Kayseri / 1987

Ali Kılıç Kakiz