Ardına bile bakma şimdilik git bakalım,
Nasılsa birgün pişman olduğunda anlarsın.
Ne desem anlamazsın umrunda olmaz halım,
Yar senin de gülşenin solduğunda anlarsın.

Buruk bir elvedayı bana çok gördüğünü,
Aramıza hicrandan duvarlar ördüğünü,
Hiç bir günahım yokken sinemden vurduğunu,
Bir zalimden belanı bulduğunda anlarsın.

Hayatta en zor olan boşa çıkan emekmiş,
Feleğin sillesini yar elinden yemekmiş,
Mutluluk hayaliyle yaşamak ne demekmiş,
Gözlerin uzaklara daldığında anlarsın.

Bilemedim gönlünde sevdamın solduğunu,
Yüreğinin bu denli nefretle dolduğunu,
Zamanla terketmenin ne demek olduğunu,
Benim gibi ortada kaldığında anlarsın.

Kara talihim oldun şu yüzüme gülmedin,
Bana eza ederken hiç mi hiç üzülmedin?
Yar sen ki kıymetimi sağlığımda bilmedin,
Birgün vicdanın dize geldiğinde anlarsın.

Biraz yüzün kızarsın ettiklerinden utan,
Sen değil miydin beni uçurumlardan atan?
O gün ben olduğumu şu musallada yatan,
Cemaat namazımı kıldığında anlarsın.

Yunus YALÇIN