Her şeyi çarptın yüzüme kanattın içimi
Sevdanın özetiydi bu,kalbim aklımı yendi
Girdaplı bir bilmece sarıldıkça derinleşen
Cevabı belli bir sonucun sorusu, neydi?

Hırs ve inadı koy torbaya sıkıca ağzını bağla
Sorgu sual ahret kaygısı otur günahına ağla!
Kalp; duyguların derin dergâhı beslendiği his
İlahi ikazın levhası dışında, ziyana uğratır nefis

Kolay değildi nasıl olsun ki; kalbe direnmek!
Nefsin ağır ve şaha kalkmış atını dizginlemek
Frenletmek ve çekmek dizginleri yavaştan ama!
Saplanmıştı: gözlerden kalbe sevdalı bir kama.

Evet, mağlubuz kendimize, bilakis nefsimize
Hayatın gerçekleri ayna gibi yansır üstümüze
Parlatmıştık nişanı, biz alttan alta aldık ama
Her gün kaynamaya yüz tuttu içimdeki mağma

Derinlerde;çok derin bir aşk ve benden ayrı bir ben var
Aşk denizinde ikilem:menzilde ayrı düşer yol ve yolcular
Kimisine sular yarılır sağ salim geçer kıyıya biiznillah!
Kimisi de ibreti âlem için saklanır, bir mucize indillah!

Direnen kalbimdi, güç yetiremedim nefsime
İçimde bana karşı çıkan farklı,derin duygular
Kalp, ben hükmümü ortaya koydum dese de
Ve bunu yansıtsa o’ huzmeyi ziyaiyye aynalar
Artık tutma içinde bitir, sonu gelsin cümlelerin
Avunsun tesellisiyle gözyaşları ,yolun bekçisi
Belki bir yol soluklanır,durulur fırtınalar,kavgalar
Yusuf Erdoğan