çığlıklarımı
arıyorum karanlıklarda
kayıp
gölgeniz gibi
biz varoş çocuklarıyız
deme bana halin nicedir diye
sizler gibi sonu olmayan
yollara revan oldum
bizler atların yelelerinde
sırtımızdaki umudumuzla
dağ başında unutulduk
şehirlerin en kuytu dehlizlerinde
sırra kadem basarken
götürün beni
götürün
vatansızların yanına
bitmeyen hırsla bekledik
nabzımın atışında
yüreğim harlamakta
kavuşmak
serden vazgeçerek
araya nice zulumler girsede
özgürlük saatleri
karşılıksız akrebe meyyal etmekte
ne çokta aldatıldık
sınırların sonu gökkuşağında
bu yüzden
ruhlarımız vuslatı beklemekte
sararmış göz çukurlarımız
yanmış ellerimiz
yine sessiz kalalım aşka dair
yüreklerimizde
aşkın en hoyrat resmiyle
yeniden toprağa
yeniden eylül kokusuna
yeniden çocuk kalbimize sokulalım
sokulalım usulca
özgürlüğün mevsimsiz çığlığına
biz yolu çoktan yarıladık
bak
yine sınırları işaretledik
haydi
haydi kalk
vakit tamamdır
umuda dair
yeniden
yeniden...




Sermin Çınar/İzmir