ŞİİR GÖZLÜM’E

Dün gece bir rüya gördüm,
Sen vardın elbette her anında...
Havalini kurduğumuz o suyun kenarındayım
Verandada;bir elimde Türk kahvem,diğerinde sigara
(Sakın kızma, yeniden başladım bu arada,hem ne başlama)...
Ne keyif ama, özlemin tatlı acısı ile nikotin bir arada; harika...
Elimdekileri tahta masaya bıraktıktan sonra, başım düşüyor sol koluma..
Bir düş görüyorum o anda, rüya bu ya.
Doğum günümde,14 Nisan’da,senden gelen mesaja uyanıyorum huzurla.
"Meleğim, seni ömrüme verene şükürler olsun"..diyorsun.
Geldiğinde yanıma,elinde çingene pembesi karanfilinle öyle sarılıyorsun ki boynuma,
Hiç kopmayacakmış gibi bir daha..
Sert bir fırtına başlıyor o anda ve uyanıyorum..
Rüya bu ya,bunuda yorumluyorum anında..
"Gidecek, bu sebeple sımsıkı sarılıyor galiba"...
Yoktur aslında böyle inançalarım,yorumlamam da yorumlatmam da..
Ama, işte olacak ya... Kehanet tutacak ya,
Dün" seni seviyorum diyen canan:bugün gitmem lazım" dedi ya,
"Hakkını helal et, suçlu benim dedi ya...
Ne anlayabildim, ne gözyaşımı tutabildim...
O kocaman aşkı nereye gitmişti, nasıl hemen vazgeçebilmişti?
Peki ya O güçlü kadın nereye gitmişti, bu zayıflıkta neyin nesiydi...
"Affet beni, özür dilerim yaşattıklarım için" diyebildim sadece.
Bilmiyorum ki ben, Onsuz nasıl nefes alınır,
Onu düşünmeyen beyin ne işe yarar,
Ona koşmayacaksa ayaklar, neden daha varlar...
Ah be şiir gözlüm, ne çabuk gittin, belki de gitmek için geldin..
.ŞİİRLER SUSTU, NOTALAR FİRAR ETTİLER ŞARKILARDAN..
Ama’lar, belki’ler, yada’lar ile kurulacak çok sözcüklü binlerce cümle var,
Ama ben şu kadarını söyleyeceğim: Dualarım seninle nefesim...
Şimdi belki de tene ağır gelen ruha özgürlük vaktidir, kim bilir....
Hicran HANZADE