"Sen bu mevsimde açma gülüm,bu mevsim yalancı yalancı bahar"....
Tıpkı bu şarkıda ki gibi,
Yalancı bahara aldanmaktı seni sevmem..
Sende o mevsim gibi kısa sürdün...!
Oysa ben kendimden,sevgimden öyle emindim ki,
En çok da senden..
İnandığım sevgim o yalancı baharın en son kopardığı fırtına da yerle bir oldu,
Çok uzak meçhul bir ormana savurdu beni..
Sorgulamalarım gittikçe artarken,cevablarım da aksine azaldı,
"Sırf belki bir umut"diyerek,
Sonunun nereye gittiğini bilmediğim,ağaçlar arasında ürkek,
Bitkin halde günlerce yürüdüm..
Artık ne kendimden ne de senden emin değilim,
Fırtınanın yüzümde ve yüreğimde açtığı izleri yok etmeye çalıştıkça,
Başkalaştı herşey zihnimde..
Yalancı Baharlara kanma zamanım çoktan geçmiş meğer,
Şimdi gelsen de bir gelmesen dee...!
S.K.