Sigarama sarıldım senden sonra,
Dumanıyla konuşurken anlatıyorum ona,
Nasıl da dinliyor hasretimi,
Ve;İçimde sır olan isyanımı..
Sen varsın içime çektiğim her dumanında,
Sırdaşım oluyor her günkü yokluğunda,
Sonra;Yine bitiyor sigaram..
Buruşturup atarken paketimi,
Sessizliğe bürünüyor o isyankar davam,
Sonra;Puslu bir sabaha uyanıyorum..
Yemin ettiğim suskunluğumu bozarken yine,
Ruhuma çöken efkara sığınıyorum,
Ve;Bir sigara daha yakıyorum..
Yakmamak da elde değil ki,
Günlerce,gecelerce kahrolası bir ayrılığı yaşıyorum,
Senli günleri yad ediyoruz sigaramla,
Ve;Keşkeleri doluyorum dilime..
Keşke diyorum;gözyaşlarımı da silebilse,
Kabuk tutmuş yaramın kanamasına izin vermese,
Sonra;Sana anlatacak dili olsa da,
Bir bir söylese ayrılığın acısını sana diyorum..
Sana ulaşmak için çırpınıştayken medet umuyorum,
Ve;Sensizlikle oluşan hastalığımın tek devası sigaramlayım...!
Ben anlatmaktan bıkmıyorum,
O da dinlemekten..
İçime işleyen o ayaz hasrete,o keşkelerime çare oluyor işte...!
Sonra;Hiç anlamadan bitiyor sigaram,
İşte o vakit suskunluğuma geri dönüyorum,
Bunları yazarken bir sigara daha yakıyorum,
Gerçi o da bitiyor yine,
Sonra;Her çekişte biraz daha tükendiğimi anlıyorum..
Belki de artık hiç olmayacaksın biliyorum,
Ve;Sadece tek bir şarkıyla sensizliğe geri dönüyorum,
’’SİGARAMIN DUMANINA SARSAM SAKLASAM SENİ.....’’
S.K.