5
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
3955
Okunma

bir masal şehri istanbul
İS/gökteki kandillerin İSİ/TAN mehtabın yakamozla dansı BUL/koca şehirde saklandım hadi beni bul işte ben aşkım aşkın bir adı ben diğer adı İS/TAN/BUL
istanbuldan uzak kalınca insan gökteki yıldızları kandil gibi görür
ve hasretlik istanbul kokar denizin tuzlu kokusunu duyumsarım
ben ve perilerim istanbul aşığı olunca
istanbul kandil kandil yanacak avuçlarımda
yaşlı bir yalnızlık dokunur gözlerine
ıtrinin nağmeleri fısıldamış uykularına
gece öpmüş kadifemsi dudaklarıyla
ve bir türkü tutturmuşum tütün dumanında
istanbul ah yalnızlığımın ucu yanık mendili
verandada leylak kokulu sevdalar
ve gül kokulu mumların manifestosu
masada uyur gezer üzgün sensizlik
ve birkaç sayfaya sığan hayatımın afişi
istanbul ah yalnızlığımın ucu yanık kandili
ağlayan bir palyaço görürsen istanbul’u hatırla
her martı çığlığında da hıçkırıklarımı
ali Ayşeyi seviyor repliklerine yenildi eski radyom
yazlık sinemada bir avuç çiğdem eskimeyen İstanbul’um
istanbul ah yalnızlığımın ucu yanık mendili
karşı yakada geçmişin kandilleri yanar
yutkunur boğazın derinlikleri anıları
konaklar Hürrem sultan düşlerini fısıldar
bin bir entrika döner asrın girdabında
istanbul ah yalnızlığımın ucu yanık kandili
mahmudiye düzkaya
5.0
100% (14)