bulut özgürlük


sessizce sana uğradım
zaten üç sokak aşağıdaydı mor çatılı eviniz
derme çatma bir hayallerime sığar mıydı eflatun gülüşleriniz




bulut özgürlük derdin usulca
başını yukarı kaldır da bak
baktım kendi yalnızlığımı gördüm




ahh mihonem ay parçam
gökteki yalnızlığım
tek tek tek saydığım yıldız tanem
mor salkımlı leylağım
aç avuçlarını öpeyim
hani bulutlar özgürlüğümdü bak sende tutuklu kaldım



öyle aksi tavırların vardı ki
iklimini şaşıran mevsimler gibi
yaz ortasında zemheri bakışların yakardı yüreğimi
buz gibi olurdu solukların ürperirdim
ve mor bir veda öperdi düşlerimi



kimdin bilen yoktu aslında
var olmayan hayali bir düş müydün pencereden bakan
Fransız tarzı küçük bir balkondan sarkan mor bir sevdaydın
ahh bir tek adını hatırladığım ay parçam mihonem
vedası sümbül kokulu gizemli kız


haydi bulut özgürlüğümü ört mor salkımlı düşlerime
sonra ellerime mavi bir kuş çiz
ve ben azat edeyim


mahmudiye düzkaya