Gitme
Gidersen de gölgeni unut da git
Gölgenle yaşamama izin ver
Hayalet gibi ben dolaşırken odalarda
Hayalin kalsın odaların en sığ köşelerinde.
Su versin ellerin çiçeklerine
Güller açtıkça
Sen varsın diye avunsun gönlüm
Güneş ışıkları sızdıkça pencereden
Sen gülüyorsun zannetsin ömrüm
Sol yanım ağrıyor be kadın
Sen giderken
Seni çok sevdiğimi haykıramadan.

Gitme kadın
Gitme
Elinde kahve fincanı
Otur hele şu kanepenin üzerine
Bakma falıma bu sefer
Çizdiğin güzelliğin içinde
Dur bakayım yüzüne
Falımı okursun ama
Neden kendi falına iyi bakmadın
Hep benim ki güzeldi hani
Neden köprünün yıkılacağını söylemedin
Şimdi anlıyorum
İki yakayı bir edemedik demek ki
Suların aktığı kaldı bu derin vadide.


Ben hayalet gibiyim
Direği yıkık sokak lambası gibi
Duyar mısın sesimi
Belki, tasam kaldı odalarda
Sol yanımdaki inat
Yas’a boğmayacağım sen giderken
Bakmayacağım kapı eşiğinden
Açmayacağım tokmak vurulsa da
Ben hayaletken
Sen yaşasan da
Ben sende kalacağım
Gölgen olmaya razıyım


Gitme kadın!
Karanlığın ardından bilirsin güneş doğar
Bir umut, bir menekşe
İçimde yine bir zerre kadar neşe
Kıpır kıpır
Boy verir yokluğun
senin büyüttüğün sevda ateşinde ben yanarken
Kilit vurmanın sebebi neydi?
Gitme kadın
Gitme!
Gidersen bu yüreğe ağrı çöker
Yağmur dinmez
Güneş eskisi gibi ısıtmayacak senin gülmediğin odaları
Perdeler bembeyaz kalmayacak.
Deme gülüm... deme
Bu perdeler neden sarı
Sararacak
Ve ellerim yine üşüyecek kadın
Isıtır mısın ellerimi
Al artık şu bendeki gururu
Bırak gözlerimi bana..ağlasın
Sol yanım cız ediyor kadın
Yüreğime acı düşmüş
Acı koparıyorum tefeğinin altından, salkım... salkım.