5
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
2471
Okunma

herşey bitiyor ardı sıra
herkes gidiyor
çocukluğum gidiyor önce
aynalardan alıp yüzümü
kırmızı kurdeleli hüzünleri asıyor boynuma
makyajı yamalı
aklı yaralı bir kadına dönüyorum sonra
sonra
aynalar gidiyor bir bir
sırrı dökülüyor yüzümün
kaldırım taşlarına
bilemezsin
ne zor olduğunu suretsizliğin!
tek tek baharlar gidiyor mevsimlerden
yüzsüz bir yağmura teslim oluyor güneş
her akşam üstü
utanmaz bir yalnızlık tünüyor saçaklara
saçları
hüzün sarısı
sonra
mevsimler gidiyor bir bir
gökkuşağı düşürüyor yeşilini
ayak diplerine siyahın
hissedemezsin
nasıl üşür insan
bir başınayken kendiyle!
insanlar gidiyor
şah damarını kesip şehirlerin
ve şuh bir terkediş takıp kollarına
yarım ağızlı sevdaların cinnetlerine
şahitlik ediyor caddeler
ve sonra
şehirler gidiyor bir bir
zaman
üzerimden geçiyor
anlayamazsın
nasıl ölür insan
avuçlarına sinmiş fahişe vedaların
cesetleriyle yaşarken!
5.0
97% (38)
4.0
3% (1)