25
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
2253
Okunma

Bir andı yüreğimin katili oluşun
Ani bir depremsi bir titreyişle yıkıldı kalbim
Yumru oldu o an boğazım da kaçışın
Kuş gibi uçup da gidince sen
İçim yanıp da kül oldu
İşte o bir andı tufanı estirten avazım da
Sesim bitinceye dek haykırdım
Avaz avazdı doğrusu
Kör bir kurşun gibiydi dilinin ucundan saçtığın
Ta şurama yapışıp da kaldı
Kangren gibi büyüdü çürüklüğü saçmalığın
Tek tek döküldü içimdeki sevgiler
Yerini o anda birden bire bir nefret aldı
Bon boş çaresiz kaldım zindan gibi karanlıkta
Mahkum olduk mu şimdi boş bir sevgiye
İşte o anda
Yüreğimin deryası döndü kupkuru bir dereye
Bunca kıvırmak yalan da ne diye
Sarılmışsın hiç düşünmeden iblisin ipine
Kör bir gönül büyürken küçülür içinde
Susuz toprak tohumu ne yapsın
İçinde cevher olacak ki kapsın
Koca bir kaya dik bir yamacı nasıl çıkıp da aşsın
Er dediğin kişi yerinde ağır nasıl da bırakıp kaçsın
Ne vefa var ne güvene yanaşır biteviye
Gurur ve kibir büyütür gözünde seni yok yerine
Benliğin elinde oyuncakken
Nefsin def çaldıkça oynayacaksın sen
Bir ele zılgıt diğerine hakaret yapışık
Hizmet eder sulanmış bir biçare beyine
Duru bir derya gibiyken yüreğimde
Kabarıp da döndün deliye
İçimdeki bu kahroluşa rağmen
Vicdana borçlusun yaşamı o anda
İnan ki şu an hiç mi hiç kızgın değilim sana
Hatta bir şükran borçluyum
Zira beni bir felaketten kurtardın
İblise komşu olacağıma
Yaratanın cehennemine razıyım
Göğe açık kalmış şu ellerle bir bilsen
Sadece senin yüceden affını dilerim
Adını bile anımsamıyor ki artık yüreğim
Hiç mi hiç izin bile kalmadı ki içimde senin…
(21.03.2014) AZAP…
5.0
100% (40)